Mieszkałem w Londynie 40 lat, miałem tam w sumie sześć samochodów, ani razu nie weszłem do urzędu przy zakupie pojazdu. A tu trzy wizyty aby zarejestrować używany pojazd sprowadzony z za granicy, dwie wizyty aby zarejestrować nowy pojazd kupiony w salonie. Ale nie o tym chodzi mi dziś. Chcę raczej się podzielić radością nowego zakupu.

Półtora tygodni temu wziałem sobie dzień wolny, pojechałem do Starych Babic, gdzie jest firma specjalizująca się w sprzedaży motocyklów w klasie 125. Byłem zaszokowany wyborem - te topowe 125ki o których tu tyle mowy - Varadero - proszę bardzo, ale wybór. I byli chętni - piątek, południe, a tu kilka innych gości w moim wieku przyjechało oglądać małe motocykle ich marzeń. Shadowów - mnóstwo. Ale Dragstarów było tylko dwa. A jeden należy do właściciela salonu. Kupiłem więc ten drugi.

Cała transakcja poszła bez problemu. Sympatyczni ludzie - towar dostarczono na czas, z całą dokumentacją. Z czego (z pomocą Google i LinkedIn) dowiedziałem się, że poprzedni właściciel był francuskim bankowcem, rocznik 1984. Dziś w urzędzie (Ursynów), pani miła, pomocna, fachowa. Takich urzędników tylko całować paluszki. Czekałem godzinę na mój numerek, ale potem 12 minut i Część I formalności mam zgłowy, zero problemów.

A motocykl?

Yamaha XVS 125 Dragstar, kolor czarny. 16 tys. przebiegu. Ewidentnie siedział w garażu, bo mimo swoje 11 lat, nie ma żadnej rdzy, ale kurzu w zakamarkach ślady są. Nie jest nowy, ale nowych już od 11 lat nie robią (produkcja od 2000 do 2004). Wolę Dragstara od Shadowa ze względu wyglądu i dzwięku (chłodzony powietrzem bardziej przybliżony do protoplastu, czyli Harley-Davidsona). 

Jak na 125 wygląd i dzwięk imponują. Sąsiad Harleyowiec (H-D Iron 883 - silnik z pojemnością aż siedem razy większą) nie wieżył że mój Dragstar to tylko 125. Wygląd imponujący - chrom bez skazy. Wizualnie moja pierwsza zmiana będzie przednie koło - chudziutka obręcz i opona, wąski błotnik. Dla mnie, cruiser powinien mieć dwa koła o tych samych rozmiarach i balonowate opony.

Chopper może robić sobie co chce - ten styl mnie mniej kręci aż tak jak Cruiser - idealnie z póżnych lat 40. czy początek 50. Harley jak 74FL Hydraglide. Czerwony. Powoli będzie się kroczyło w tym kierunku - koła, opony, siodełko, błotniki, lakier...

Jazda Dragstarem to coś zupełnie inne od jadzą na małym enduro crossowym. Dostojnie, pokażnie. W ruchu czuję się bardziej swobodnie, mniej 'vulnerable' [niech mi ktoś da dobre polskie słowo na tą myśl]. Niżej siedzem, więc widoczność nie taka dobra - ale jednak czuję się bezpieczniej w ruchu i w trasie. Jest stabilny. Niższy środek ciężkości. Natomiast - po bezasfalciu takim szprzętem - mowy nie ma. 

Dziś pojechałem z domu do Poleczki Business Park wzdłuż ul. Hołubcową na moim Derbi CrossCity 125 - po raz pierwszy na nowych oponach bardziej dostosowanych do dróg gruntowych. Ależ różnica! Optymalne na moją mieszankę on-road/off-road. Derbi nie sprzedaję. Jeśli coś to ładniejszy reflektor z przodu, wyższy piąty bieg. Oprócz tego, bardzo go lubię, i rekomenduję Derbi jeśli chcesz uniwersalny motocykl który ma lepszą niezawodność niż Chinczyk a kosztuje mniej (o wiele mnie) niż Yamaha czy KTM.

Dragstar, choć dysponuje o trzema końmi więcej niż Derbi, waży więcej (144kg/107kg), więc nie czuć lepszego przyspieszenia. Nie byłem na dłuszej trasie (dziś 32km), ale trudno z Dragstara wykręcić setkę. Mój Dragstar ma szybkę i sakwy, więc jest gotów na podroże w dal. 

Następne kroki to formalności - przegląd techniczny, rejestracja, serwis. A potem - full custom!